Ы, ы — кириллицаға негізделген әліпби әрпі. Жуан, қысаң, езулік дыбысты белгілейді.

  Қазақ кирил әліпбиі  
Аа Әә Бб Вв Гг Ғғ Дд
Ее Ёё Жж Зз Ии Йй Кк
Ққ Лл Мм Нн Ңң Оо Өө
Пп Рр Сс Тт Уу Ұұ Үү
Фф Хх Һһ Цц Чч Шш Щщ
Ъъ Ыы Іі Ьь Ээ Юю Яя

Сөздің барлық буынында жазылады. Бірінші буында еріндік дауысты кездессе, екінші буынындағы «ы» дыбысы айтылуда «ұ» болып дыбысталады. Мысалы, құрұқ, орұн - айтылуы; құрық, орын - жазылуы.

Сондай-ақ «Ы» дыбысы ауызекі тілде сөз басындағы р,л, сонанттарының алдынан ілесіп айтылуын жиі байқасақ болады, бірақ жазуда ол («Ы» дыбысы) ескерілмейді. Мысалы, айтылуы - ылас, ырахмет, жазылуы - лас, рахмет, т.б.

«Ы» дыбысына біркен сөзге сонант «У» қосымшасы жалғанса (оқы - у), жазуда езулік «Ы»түсіп қалады. Мысалы, оқы + у - оқу (айтылуы оқұу), тоқы + у - тоқу (айтылуы - тоқу)[1][2].

Дереккөздер Өңдеу

  1. Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 12 том
  2. Кеңесбаев І., Мұсабаев Ғ., Қазіргі қазақ тілі. Лексика. Фонетика, А., 1962
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Cyrillic alphabet